این قنوت مرحوم سیّد بن طاووس در «مهج الدعوات» و مرحوم کفعمی در «البلد الأمین» از امام رضا علیه السلام نقل کرده اند:

اَلْفَزَعُ الْفَزَعُ إِلَیْکَ یا ذَا الْمُحاضَرَهِ، وَالرَّغْبَهُ الرَّغْبَهُ إِلَیْکَ یا مَنْ پناه، پناه، به سوی توست ای خدایی که همه را در حضور دارد؛ اشتیاق، اشتیاق، به سوی توست ای خدایی که تنها بِهِ الْمُفاخَرَهُ، وَأَنْتَ اللَّهُمَّ مُشاهِدُ هَواجِسِ النُّفُوسِ، وَمُراصِدُ به او می‌توان افتخار کرد؛ خدایا؛ تو به خطورات روان ها شاهدی؛ و مراقب حَرَکاتِ الْقُلُوبِ، وَمُطالِعُ مَسَرَّاتِ السَّرآئِرِ مِنْ غَیْرِ تَکَلُّفٍ وَلا و در کمین حرکت های قلب آدم (به این سو و آن سو) هستی؛ و بدون هیچ زحمتی و مشقّتی از پنهان کاری های درون ها، تَعَسُّفٍ، وَقَدْ تَرَی اللَّهُمَّ ما لَیْسَ عَنْکَ بِمُنْطَویٍ، وَلکِنَّ حِلْمَکَ اطّلاع داری. خدایا؛ به خوبی آن چه را که از تو پیچیده نشده است می بینی؛ لیکن حلم و بردباری تو آمَنَ أَهْلَهُ عَلَیْهِ جُرْئَهً وَتَمَرُّداً وَعُتُوّاً وَعِناداً، وَما یُعایِنُهُ أَوْلِیآؤُکَ ایمنی بخشیده به افرادی که چنین بد کرداری هایی دارند، و باعث شده بیشتر جرأت و سرپیچی و لج بازی و دشمنی با تو کنند؛ و می بینی مِنْ تَعْفِیَهِ اثارِ الْحَقِّ، وَدُرُوسِ مَعالِمِهِ، وَتَزَیُّدِ الْفَواحِشِ، رنج هایی را که اولیای تو می کشند به خاطر نابودی آثار حق و ناپدید کشتن نشانه های آن، و افزایش یافتن فحشا و کارهای زشت، وَاسْتِمْرارِ أَهْلِها عَلَیْها، وَظُهُورِ الْباطِلِ وَعُمُومِ التَّغاشُمِ، و ادامه دادن بدکاران بر زشتی های خود، و آشکار شدن باطل و نادرستی، و ظلم و ستم همگانی، وَالتَّراضی بِذلِکَ فِی الْمُعامِلاتِ وَالْمُتَصَرَّفاتِ مُذْ جَرَتْ بِهِ و راضی شدن طرفین به ظلم و ستم در معاملات و کارها که عادات به آن جاری گشته است الْعاداتُ، وَصارَ کَالْمَقْرُوضاتِ وَالْمَسْنُوناتِ. أَللَّهُمَّ فَبادِرْنا مِنْکَ و همانند واجبات و مستحبّات شده است. خداوندا؛ به سرعت، ما را دریاب بِالْعَوْنِ الَّذی مَنْ أَعَنْتَهُ بِهِ فازَ، وَمَنْ أَیَّدْتَهُ لَمْ یَخَفْ لَمْزَ لَمَّازٍ، به امدادی که هر کس را با آن مدد رسانی رستگار شود، و هر کس را موفّق گردانی دیگر از عیب جویی هیچ کس نمی ترسد، وَخُذِ الظَّالِمَ أَخْذاً عَنیفاً، وَلاتَکُنْ لَهُ راحِماً وَلا بِهِ رَؤُوفاً. أَللَّهُمَّ ستمگر را به شدّت گرفتار کن، و هیچ رحم و مهربانی نیز در حقّش روا مدار. خدایا؛ اللَّهُمَّ اللَّهُمَّ بادِرْهُمْ. أَللَّهُمَّ عاجِلْهُمْ. أَللَّهُمَّ لاتُمْهِلْهُمْ. أَللَّهُمَّ خدایا؛ خدایا؛ شتاب کن. خدایا؛ (در مورد آن ها) عجله کن؛ خدایا؛ مهلت شان مده. خدایا؛ آن ها غادِرْهُمْ بُکْرَهً وَهَجیرَهً وَسُحْرَهً وَبَیاتاً وَهُمْ نآئِمُونَ، وَ ضُحیً را بامدادان و در وسط روز و در سحرها و شب هنگام که در خواب هستند و هنگام روز که سرگرم اند و مشغولند گرفتارشان کن؛ وَهُمْ یَلْعَبُونَ، وَمَکْراً وَهُمْ یَمْکُرُونَ، وَفُجْأَهً وَهُمْ امِنُونَ. أَللَّهُمَّ و فریبشان بده، و وقتی حیله می کنند، برآن ها مکر کن؛ و هنگامی که خود را در آرامش می بینند، ناگهان گرفتارشان ساز. خدایا؛ بَدِّدْهُمْ، وَبَدِّدْ أَعْوانَهُمْ، وَافْلُلْ أَعْضادَهُمْ، وَاهْزِمْ جُنُودَهُمْ، خودشان و کمک کارشان را پراکنده و درمانده ساز، و هم دستانشان را شکست بده، و سپاهیان شان را فراری بده، وَافْلُلْ حَدَّهُمْ، وَاجْتَثَّ سَنامَهُمْ، وَأَضْعِفْ عَزآئِمَهُمْ. أَللَّهُمَّ و تیزی شمشیرهاشان را بشکن، و سران آن ها را ریشه کن ساز، و اراده های قوی آن ها راناتوان ساز. خدایا؛ لطف کن و امْنَحْنا أَکْتافَهُمْ، وَمَلِّکْنا أَکْنافَهُمْ، وَپَدِّلْهُمْ بِالنِّعَمِ النِّقَمَ، وَبَدِّلْنا آنان را اسیر ما گردان، و سرزمین هایشان را به تصرّف ما درآور؛ و نعمت های شان را به بدبختی ها تبدیل کن؛ و به جای ترس مِنْ مُحاذَرَتِهِمْ وَبَغْیِهِمُ السَّلامَهَ، وَاغْنِمْناهُمْ أَکْمَلَ الْمَغْنَمِ. أَللَّهُمَّ ما از آن ها و ستم شان، سلامت و راحتی را جایگزین فرما؛ و کامل ترین بهره ها و غنیمت های جنگی را از آنان به ما برسان. خدایا؛ لاتَرُدَّ عَنْهُمْ بَأْسَکَ الَّذی إِذا حَلَّ بِقَوْمٍ فَسآءَ صَباحُ الْمُنْذَرینَ. سختی و عذابت را از آنان بر مگیر؛ همان عذابی که به هر گروهی برسد، بدبختِ بدروزگار می شوند.

منبع: صحیفه مهدیه / تالیف مرتضی مجتهدی / بخش دوم: دعا برای‏ ظهور در قنوت‏ نمازها