دوباره فصل شکفتن، دوباره شبنم ماه

دوباره خاطره‌ای از طراوتی دلخواه

پُر از نشانة شوق است کهکشان خیال

پر از صدای تماشاست کوچه‌های نگاه

گذشت یازده، امشب شب دوازده است

که عکس ماه بیفتد میان برکه و چاه

شلالِ گیسوی شب شد سپید از مهتاب

رسید پیک سحر، بر دمید صبح پگاه

کجاست ماه تمامی که عین خورشید است

سروربخش به ناگاه جانِ جان‌آگاه

جوانه زد دل آیین، شکفت شاخه دین

بهار باور مردم، سپید، سرخ، سیاه

که آن سلاله خوبان معدَلَت گستر

رسد به داد دل مردم عدالت‌خواه

بیا که دست امید است و دامن تو عزیز

بیا که منتظران تواَند چشم به راه

نام شاعر: محمد جواد محبت