بعد از رکعت چهارم نماز شب، دو سجده شکر میگذاري و در آن دو سجده صد مرتبه میگویی: « ما شآءَ اللَّهُ، ما شآءَ اللَّهُ » سپس این دعا را میخوانی: یا رَبِّ، أَنْتَ اللَّهُ، ما شِئْتَ مِنْ أَمْرٍ یَکُونُ، فَصَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ اي پروردگار من؛ تو خداوندي، هر چه از امور بخواهی انجام میشود؛ پس بر محمّد وَ الِ مُحَمَّدٍ، وَاجْعَلْ لی فیما تَشآءُ أَنْ تُعَجِّلَ فَرَجَ الِ مُحَمَّدٍ، و آل محمّد درود فرست، و برایم در آنچه میخواهی این را قرار بده که فرج آل محمّد را تعجیل فرمایی صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَعَلَیْهِمْ، وَتَجْعَلَ فَرَجی وَفَرَجَ إِخْوانی مَقْرُوناً - که خدا بر آن حضرت و آنان درود فرستد - و گشایش کار مرا و گشایش کار برادرانم را همراه با بِفَرَجِهِمْ، وَتَفْعَلَ بی کَذا وَکَذا. و براي هر چه دوست داري دعا کن. فرج آل محمّد قرار دهی و براي من (چنین و چنان) کنی.

منبع: صحیفه مهدیه / تالیف مرتضی مجتهدی / بخش سوم: ادعیه بعد از نمازها